Natte wind

We werden wakker van… regen! Dat was even schrikken. Voordeel was wel dat ons autootje nu weer wit is. Dat was al een dag of vijf voorzien van een oranje paneerlaagje. Alle witte autootjes hier zien er zo uit, daar herken je je eigen voertuig dus niet aan.

Zo stonden er een paar dagen geleden jongelui wanhopig pogingen te doen onze portieren te openen. Ze hadden toch echt hun ontgrendelklik gehoord. Hun ‘witte’ Fiat500 stond echter aan de andere kant van het bestelbusje…

We gingen toch maar aan de wandel: langs de ruige zuidwestkust nog een keer, maar nu over een (voor mij) wat begaanbaarder pad. De regen had nog meer sporen achtergelaten: ook van diverse plantjes was het stof afgespoeld, die bleken opeens rood, geel en paars in plaats van grijs. En met de brullende golven langszij was het weer een mooi tochtje.

De regen is hier eigenlijk - ik kan het niet anders omschrijven - een natte wind: soms komt er in een harde windvlaag wat regen mee. Natter dan dat werd het niet. Maar de zon ging het niet winnen vandaag. Ook op het strand hield iedereen wat aan. We kregen nog wel een regenboog toen we thuiskwamen.