Zand

Het vulkanische kustpad (= de zeekant van het vulkaanpark) is in verschillende etappes te lopen, vandaag deden wij ons derde stuk. We liepen nu een stuk op het midden van het eiland, weliswaar aan de westkant maar het is een noordkust. Het eiland heeft rare rondingen.

Het was een mooie rustige wandeling, met de bekende uitbundige golfslag, mooie uitzichten en dit keer vooral ‘dingetjes in het water’. Zo zagen we veel rode strandkrabben op de rotsen, en basaltmuren vol schaalhorens. Het strandzand was voor de verandering zwart met wit

.

Naar elk parkeerterrein bij een wandeling, maar ook naar bijna elk mooi strand, zijn de laatste 5-10 kilometer onverhard. De weg naar Playa Papagayo is echt een heel slechte weg en nog druk ook, die van vandaag ging nog wel. Asfalteren doen ze blijkbaar alleen voor/naar de grote hotels.

Toch staan op elk van deze parkeerterreinen een paar campers; meestal hebben ze een Spaans kenteken, maar we hebben ook al een Italiaan gezien, gisteren een Brit en een Zwitser, vandaag (en eergisteren) Fransen. En twee keer zelfs een Nederlands busje. #hoedan? Ik uitzoeken natuurlijk: er gaat een ferry vanaf Cadiz, kost ongeveer €150 en de tocht duurt 27 uur. Dat gaan we onthouden voor na ons pensioen…