Lago Verde

Lanzarote staat bol van de natuurfenomenen en een daarvan is een klein groen meertje, het Lago Verde. Het meertje wordt gevuld door ondergronds zeewater en algen zorgen voor de groene kleur. Eigenlijk is het de kraterput; de ene helft van de kraterrand is in zee gezonken, op die andere helft kun je staan om het meertje te bewonderen. En dat doen dan ook letterlijk hele busladingen. Jammer voor de zes bussen van 10:00 uur was dat ze het meertje met tegenlicht moesten bewonderen, maar daar is geen selfie minder om gemaakt.

Het naburige dorp El Golfo moet het waarschijnlijk van dergelijke toeristen hebben, maar van de 20 restaurantjes waren er voor onze wandeling nul en erna slechts vier geopend (tot 18:00 uur natuurlijk). Het was vandaag blijkbaar niet druk genoeg.

Druk was het wel op ons wandelpad vanuit El Golfo langs de ruige kust en door het vulkaanpark. Ik loop al niet zo snel, en klauteren over ongelijkmatige sintels en stenen gaat helemaal beroerd. Om de haverklap moest ik dan ook even opzij stappen voor sneller volk; Spanjaarden hoor je gelukkig aankomen, die stoppen echt nooit met praten (ik maak een diepe buiging).

Na een uurtje vond ik het mooi geweest; Willem klom nog een uurtje door. Zitten op een steentje, voldoende zon, uitzicht op klif & zee, koekje, boekje - het is tenslotte vakantie. Op de terugweg gingen we nog een even langs het Lago Verde. Minder mensen en veel beter licht.