Trein 98

Je stapt niet zomaar in trein 98. Iemand in een geel shirt scheurt je kaartje door, een dame in een beige uniform scant je bagage, een man in een blauw uniform controleert je paspoort, twee mensen in zwart-witte uniformen gebaren je naar het juiste spoor, een hostess in een blauw-rood uniform verruilt je kaartje voor een soort toegangspas en dan mag je de trein in.

Onze coupé is de eerste van wagon 10. Het is een knus kamertje van ongeveer twee bij twee meter: twee bedden boven elkaar, een tafeltje met een kleedje waarop een vaasje kunstbloemen en een thermoskan, een leunstoel met drie (3!) antimakassars, en (in een soort kast) een wc en een wastafel. De deur heeft een spiegel, dus het lijkt nog best groot.

We installeerden ons (dat klinkt sneller dan het ging), zetten een kopje thee (heet water komt uit een boiler op de gang) en begonnen om precies 15:15 uur aan onze 24-uurstocht.  Aan de stad Hong Kong leek geen einde te komen. Om 20:00 uur was het donker, een uurtje later gingen we naar bed, en nog waren we de stad niet uit. 

Toen we om 8:00 uur toch wel wat geradbraakt opstonden (harde bedden) hadden we uitzicht op het platteland, in de regen natuurlijk; het miezert al twee dagen. Af en toe passeerden we een stad met vaak niet-afgebouwde en dus lege torenflats. Twee keer stopten we op een station. Dan sloot onze hostess de corridor en kon er niemand in of uit. Op het perron stond dan bovendien een mannetje in uniform, reuze veilig allemaal. 

En aan die uniformen zaten we nog wel even vast. Op station Beijing West  stonden ze weer bij de scan, bij het formuliertje invullen, bij de paspoortcontrole. Daar waren we wel een uurtje mee kwijt. Gelukkig was onze gids Judy ook aan de late kant en vormden wij op het stationsplein een half uur lang een toeristische attractie. 

Judy begeleidde ons naar de taxi,  en daar gingen we door de vrijdagmiddagspits over 12-baanswegen langs megalomane overheidsgebouwen en overdreven grote hotels, zoals het onze. We kregen kamer 5002: groter en luxer dan onze kamer in Hong Kong,  al was daar de douche beter.