Moskou van onder tot boven

Klokslag 9:00 uur stond Alexandra voor ons klaar in de lobby. We hadden een stevig programma voor de boeg

De metrostations
Die zijn een bijzonderheid in Moskou, dus dat was een mooi begin. Alexandra liet ons een paar prachtige voorbeelden zien. Veel marmer, heroïsche taferelen in mozaïek en glas-in-lood, koperen kandelaars, porseleinen dansfiguurtjes, kroonluchters, rode sterren en hamers & sikkels.

Het Rode Plein
Na een uurtje zagen we het (dag)licht op het rode plein. Het Kremlin en de Basiliuskerk stond er nog net zo fris en fruitig bij als in 1982. Maar in het warenhuis Gum was er wel het nodige veranderd. Toen was het vooral vergane glorie, met als enig pluspunt een oud vrouwtje dat ijsjes verkocht. Nu was het een overdekte PC Hooftstraat: alle dure merken hebben er een winkel en de inrichting een bijzonder stijlvol. Maar er zijn nog steeds ijsjes te koop, nu door jongere dames.

De Moskvarivier
We wandelden langs de Kremlintuin naar oever van de rivier. Daar staat sinds midden jaren negentig de kathedraal van Christus de Verlosser, in vijf jaar uit de grond gestampt met geld van rijke particulieren... Toen was het tijd voor een vaartochtje. De rivier slingert flink, dus eerst voeren we de stad uit (langs het Gorkipark), en daarna zonder om te draaien de stad weer in. Alexandra wees ons op mooie voorbeelden van Stalinistisch woningbouw. Die man schijnt erg veel goed gedaan te hebben; Lenin daarentegen...

Novodevichy-klooster
Ons laatste gegidste onderdeel was een bezoek aan dit eeuwenoude klooster, net buiten de ringweg. Hier stalden diverse tsaren hun onvruchtbare echtgenotes, bemoeizuchtige zusters en verweduwde schoondochters. In de sovjettijd vernielde men van dit klooster slechts het kerkhof. De gebouwen werden gespaard, mede dankzij de warme banden tussen Stalin en de kerkvorst.

Na deze oase van rust in de drukke stad bracht Alexandra ons terug naar het metrostation bij ons hotel en namen we hartelijk afscheid van onze historisch zeer onderlegde gids. We hebben in deze ene dag bijna meer geleerd dan in die week in 1982; maar dat waren andere tijden natuurlijk.

We overwogen nog een rondje Solkoniki-park, net als gistermiddag, maar kozen toch voor een potje thee en een warm bad in het hotel. En straks weer naar de Georgiërs!