de Trans Mongolië Express

Na de luxe trein uit Hong Kong en de verganeglorietrein uit Beijing is deze trein de meest spartaanse van het stel: twee smalle harde bedjes tegenover elkaar, klaptafeltje ertussen, alles voorzien van kleedjes met franjes. Wel in lekker licht in marmoleum uitgevoerd, kantoorstijl jaren 50.

In trein 5 heeft niemand een eigen toilet en/of wasgelegenheid, noch in de eerste noch in de tweede klas. In onze eersteklaswagon delen wij een natte cel met negen coupés, waarvan er twee leeg en twee half bezet zijn. In de praktijk zal het overigens reuze meevallen, onze Mongoolse gastvrouw houdt de boel goed schoon.

 Hoewel het waterkraantje in de wc een miniem straaltje geeft, krijgen we bij ons lakenpakket toch een fijne handdoek. Die gebruiken we om het gerammel van de deurkruk bij te dempen; we 'wassen' ons 4x24 uur met de Sesamstraat-toetendoekjes van de Plus. Ook handig voor de afwas.

Op de gang, op de wc en in onze coupé bevinden zich diverse formaten stopcontacten, maar die zullen het geen van alle gaan doen. Voor stroom kunnen we alleen terecht in de restauratie, de Russische gastvrijheid in wagon 13. Dat is een flinje wandeling, want wij zitten in 5 (en er is ook nog een 14e). Daar nuttigen we dan af en toe een hapje (pannenkoeken met zalmkaviaar, als het er is) of drankje (thee of bier, is er altijd), terwijl met name mijn machines gulzig stroom tot zich nemen uit dat ene stopcontact. Tip: neem op reis altijd een verdeelstekker mee.