de Gobi-express: halte Dalanzadgad

Na een frisse nacht volgde een prima ontbijt van versgebakken pannenkoekachtige broodjes met kamelenmelkthee. Uitgezwaaid door de gastvrouw en haar vader (wij waren zijn eerste 'blanken', hij bleef maar kijken) gingen we weer op weg, het eerste stuk begeleid door vader & zoon op de gezinsmotor.

We maakten weer een prachtige hobbeltocht door een uitgestrekt niemandsland. We zagen opnieuw kuddes kamelen, schapen en paarden en het bonusdier van de dag was een steppevosje.  We lunchten in Dalanzadgad in een familierestaurant: ragout van grote brokken kameel of een schapenhamburger, met een kopje thee dat voor de gezelligheid werd geserveerd in bierpullen van een halve liter.

Enkele kilometers van dit stadje lag het gerkamp Sayjrakh, waar wij de eerste gasten van het seizoen zijn. We kregen een hotelkamerachtige ger, compleet met handdoeken, hout voor de kachel (plus aansteekventje), kopje koffie en een toiletgebouw. Om 18:00 uur hadden de heren klussers het warme water klaar en mochten we douchen. De hele middag zaten we in een bijna zomerzonnetje voor onze ger te lezen; uit de wind was het heerlijk, de teva's konden zelfs aan.

Het driegangendiner genoten we (als enigen) in de grote betonnen ger die restaurant is: een uitstekende verse huzarensalade, heerlijke lambchops met rijst en iets koligs, en blikabrikozen-op-sap toe. Wel in een mooi schaaltje. Halverwege het diner was er stroom, en konden we al onze machines ook voeden.