de Gobi-express: halte Saikhan-Ovoo

We waren al vroeg uit de veren, zodat we als eersten Yoleen Am betraden, de kloof met de gletsjer. En we werden beloond! Allereerst waren daar de schattige steppemuisjes; zij schoten voor en achter ons langs, in en uit hun holletjes, omhoog en omlaag tegen de helling. We liepen langs een ijsveld, een nu nog bevroren rivier die eindigde bij een kleine gletsjer. Boven ons cirkelden op enig moment zowaar vier lammergieren; af en toe streken ze neer op hun nest, zoals we zagen door onze kijker.

Tevreden begonnen we aan de terugweg, en toen kregen we ook nog een bonusdier: vier berggeiten huppelden zomaar naast ons van een helling af en de volgende op. Ze namen de tijd om te grazen, en om voor onze camera's te poseren.

Over de steppe gingen we hotsend en botsend, langs kuddes schapen en kamelen, met hier en daar een ger. Om een uur of een hadden we een toplunch. Met uitzicht op de wonderschone Flaming cliffs (een rozegevlamde Grand Canyon) genoten we van het lunchpakket dat de dames van het gerskamp voor ons hadden samengesteld: heerlijke huuschuur (met schaap gevulde pannenkoeken plus augurk) en een chocoladecakeje toe.

De zon scheen er inmiddels lustig op los: we konden met wat kledingstukken minder toe. En de teva's weer aan. En voort ging het weer over de woestijnsteppe; we zagen dode vulkanen, af en toe gekke bomen, een enkele fraaie zandduin, prachtige kleuren en veel kamelen.

Tegen het eind liet Munkh ons het nog onopgebouwde gerkamp zien waar we hadden zullen overnachten: bij een oud lamaklooster in een mooi groen dal aan de Ongi. Maar Munkh had een prachtige oplossing: het beste (en enige...) hotel van Sayhan-Ovoo, een heel lelijk plaatsje 20 km stroomopwaarts aan diezelfde Ongi. We kregen twee kamers met elk vier eenpersoons ledikantjes en waanzinnig bloemetjesbehang. De afgesloten deur in kamer 1 bleek de deur naar de kamer van de vaste hotelgast, een snibbige dame met lila haar. Munkh offerde zich wel op, wij waren hem zeer dankbaar. Leuk detail: de wc was buiten, namelijk een gat in de grond waaromheen een houten huisje was gebouwd; wel een deur, geen licht.

Het diner kregen we op onze kamer geserveerd: Mongoolse dumplings met wortelsla en een kan kamelenmelkthee. Het diner zou eerst bami wezen, maar die was bestemd voor het ontbijt, grapte Munkh.