Nikita’s Moskou

Gids Nikita loodste ons vandaag door de geschiedenis van Rusland. Eerste weetje: Moskou bestaat 872 jaar, vandaar de Moskva872-feesten dit weekend. Er waren optredens door de hele stad en vandaag werden al die podia weer afgebroken.

De geschiedenisles begon in de metrostations. De allereerste metrolijn dateert uit de jaren dertig van de vorige eeuw. De daarbijbehorende stations zijn relatief sober, hoewel wel volledig opgetrokken uit marmer. Sommige stations deden in WO2 dienst als schuilkelder; er werden in die periode 200 kinderen geboren op de perrons.

In de jaren veertig vond Vader Stalin dat het volk ook recht had op paleizen en hij liet de nieuwe metrostations voorzien van kroonluchters, glas-in-loodramen en gemozaïekte plafonds. Die mozaïekjes vertellen de geschiedenis van Rusland: van de overheersing door de Mongolen in 1237 tot de overwinning op de Duitsers in 1941. En we leerden over de destalinisatie: vanaf 1961 werden alle portretten van Stalin overgemozaïekt. Hier een silhouet van Lenin (die wel deugde), daar een duif of een bundel graan. Nikita had foto’s bij zich van ‘voor de behandeling’, anders hadden we het niet geweten. Vakwerk hoor.

Na een uur zagen we weer daglicht en bezochten we de Christus-Verlosserkathedraal.  Vanwege de gewonnen oorlog tegen Napoleon werd in 1812 met de bouw van deze kerk begonnen, in 1883 was het werk eindelijk klaar en in 1931 ging alles op last van Lenin weer tegen de vlakte. Na het eind van het sovjettijdperk had men weer zin in een kerk, in twee jaar tijd was het geld bij elkaar gecrowdsurft en na nog eens twee jaar - in 1996 - stond er een kopie van de eerste kerk. Een kleurrijke boel binnen, en van dat fotoverbod trokken weinig mensen zich iets aan.

Na een mooi boottochtje op de Moskva met zicht op veel gouden uikoepels en op een paar van de Zeven Zusters - zeven stalinistische wolkenkrabbers die veel op elkaar en op het Empire State Building lijken - kwamen we dan eindelijk op het Rode Plein. Slim van Nikita om dat voor het laatst te bewaren, want het is er ‘s morgens veel drukker. We sloten af met een ijsje in het GUM-warenhuis.

Samen wandelden we vervolgens naar het Zaryadye-park, een in 2017 aangelegd landschapspark aan de oever van de rivier met een V-vorming uitzichtpunt over de rivier. En na ons diner (pasta, altijd lekker) liepen we nog even over het Rode Plein om de verlichte rode sterren te zien.