Boswandeling

Het ontbijtbuffet hier is van een andere orde dan de gedekte tafeltjes in de casa’s. In de casa’s serveerde men een paar sneetjes brood, een eibereiding, kaas en ham (in de smacvariant), koekjes, taartjes en veel, heel veel fruit. Van rijkswege verstrekt men vooral koolhydraten: wentelteefjes, pancakes, pasta, gekookte aardappelen, rijst en ook koekjes en taart. Er staat een meneer eieren te bakken en er is een schaal met guavepartjes. Die pancakes gingen er wel in vandaag want er stond een boswandeling op het programma.

Gids José van het Parque Nacional de  Guanahacabibes voerde ons (wij plus 1 Chinese dame die voortdurende gebeld of geappt werd) het bos in. De bodem, en ook het pad, bestond uit... koraal. Dat zijn hele grote scherpe brokken, dus dat was pittig sjouwen. José wees ons intussen op allerlei bijzondere bomen (ceder, mahonie), planten (yucca, bromelia), en vogeltjes (kolibrie, mockingbird). Dat ging allemaal in het Spaans, maar grofweg kwamen we er wel uit.

Na een uurtje wandelen sloeg bij mij de vermoeidheid toe dus, ja hoor: gevallen. Weer een kapotte knie (nu links). Maar ‘just a fleshwound’ dus ik kon wel door. Keerpunt van de wandeling was een grot met een dusdanig wrakkig trappetje dat ik koos voor een lange pauze. Er waren vogeltjes genoeg om me mee te amuseren, en de zaterdagkrant (op de iPad...).

Het was wel een mooi grotuurtje, volgens Lucinda. Er waren vleermuizen, een tarantula, versteende boomwortels en veel ‘glitterstenen’. En er waren nog meer wrakke trapjes, dus mijn keus was waarschijnlijk een verstandige. Tijdens de terugwandeling zagen we o.a. nog een specht met een rode kuif en bij het rangerstation wandelde een iguana want het was net lunchtijd en dat weten die slimmerds.

Vanmiddag bleven we lekker bij huis: beetje snorkelen (een schol!), beetje lezen. En ook verder amusement genoeg, want morgen is het de nationale feestdag en daarom hebben veel mensen blijkbaar vandaag ook al vrij dus die komen een dagje strand doen. Koelbox mee, 24 blikjes bier, tafeltje met dominostenen en de beatbox want je zult toch een dag zonder reggeaton moeten. 

Ook tijdens de snorkeltrip gisteren schalde de muziek over de oceaan en tijdens ons WiFi-cocktailuurtje werd de reggaeton afgewisseld met James Blunt; ik weet niet wat erger is. Bij het diner speelde er gelukkig een live-orkestje smartelijke son, zo heet hier het levenslied. En nu hebben we heerlijke salsa