Tai Tokerau - Northland

We hadden voor een kleine camper gekozen en inderdaad - hij is vrij klein. Het camperen in de VS heeft ons blijkbaar verwend gemaakt: een complete inventaris, een echt bed en zelfs bewegingsruimte. Ons huidige onderkomen is meer een verhuisbusje waarin een keukenblokje en een wc-douchecel zijn gemonteerd waartussendoor ik alleen zijdelings kan bewegen. De inventaris is beperkt tot twee stuks van het meest noodzakelijke, maar ach - een mens kan ook zonder opstapje en bezem.

Eerste stop was de buurtsuper. Met voor NZD 250 aan eerste levensbehoeften aan boord en de inhoud van koffers en tassen in de diverse kastjes gestouwd begonnen we dan eindelijk om 11:30 uur aan onze eerste 250 km. Op naar het noorden.

We verlieten Auckland over de Harbour Bridge, dat gaf de bijrijder een mooi kijkje over de stad. Elke dag rijden er 165.000 auto's over deze brug en het was eigenlijk vreemd dat er vandaag geen file stond. Maar het was ons druk genoeg. De bus mag dan slechts zeven meter lang zijn, met zijn twee meter is hij best breed en de wegen zijn meer Europees dan Amerikaans; we hebben allebei net geen paaltjes geraakt...

Onze lunchstop was een picknick met zon en regen in de Dome Valley. Dat is een mooi bos, verdacht groen met heel veel zgn. tree ferns, boomvarens dus. Het lijken net palmbomen, maar dat zijn het niet. Sommige soorten kunnen wel 20 meter lang worden! Ook stonden er veel yucca's te bloeien en meer van die tropische vrolijkheid.

Volgende stop was Langs Beach, een wit zandstrand langs de blauwe Stille Oceaan. Ook hier wisselden zon en regen elkaar in rap tempo af. Daar trokken de jagende jan-van-genten zich natuurlijk niets van aan. Prachtig gezicht is dat toch, die torpedovluchten.

Laatste stop was Paihia, de hoofdstad van de Bay of Islands. Hier hebben we op het Waitangi Holiday Park een prachtig plekje met zeezicht (baaizicht eigenlijk), en zon en regen - dus ook een regenboog! En brutale meeuwen.