Gevederde vrienden

We zitten niet echt in Dunedin, maar op het Otago Peninsula. Dit schiereiland ten oosten van Dunedin is een oude vulkaan met ruige natuur en een rijk vogelleven. Nu hoor je in Nieuw-Zeeland sowieso de hele dag vogelgeluiden, maar dit gebied spant wel de kroon.

Hoewel we er thuis weinig aan doen, veranderen we op vakantie opeens in enthousiaste vogelaars. Wij kennen de namen van de beestjes natuurlijk niet, dus we spreken over het geelmaskertje, de blauwrug en de koperstreep. De leeuwerik kenden we gelukkig al, en de red billed seagull en de oystercatcher zijn inmiddels huisvrienden.

In de wetlands zagen we verschillende waadvogels en allerlei soorten eenden - met pulletjes, want het is lente. Op de hoge klif vlogen leeuweriken boven de schapen (lammetjes!). En op het zandstrand van Allans Beach wandelde een meeuw met ons mee. Over de onverharde wegen boemelden we het halve schiereiland over.

Op het noordelijkste puntje van het Otago Peninsula zit een albatroskolonie. Die is natuurlijk te gelde gemaakt, maar op een aardige manier. Een Vlaamse stagiair deed onze rondleiding en vanuit een observeerstation hadden we echt een prachtig zicht op de langsscherende Northern Royal Albatrosses met hun drie meter spanwijdte. Eens per jaar in november komen de beestjes naar huis, dan vinden de vasten paren elkaar weer. En wij waren daar getuige van.

Op dit punt komen elke avond ook dwergpinguïns aan land. Die zijn blauw, 30cm hoog en ze wegen 1 kilo. Natuurlijk is van hun aankomst eveneens een attractie gemaakt, dus zo stonden we in de schemering met 20 man op een plateau met verrekijkers en camera's ("absolutely no flash") in de aanslag voor de knappe diertjes.  In drie etappes kwamen de beestjes thuis van een dag op zee. Ze landden in zgn. rafts van 20 tot 60 collega's. Zo verhogen ze hun overlevingskans in geval van hongerige zeeleeuw. Het was een geweldige ervaring om die golven schattigheid op de kant te zien komen.

Morgen gaan we naar Mount Cook, waar we de laatste serieuze wandeling gaan maken. We zullen daar twee nachten op een natuurcamping staan, en dat betekent: geen warm water en geen WiFi. Je zult mijn ochtendpraatje even moeten missen, Louette!