de Gobi-express: eindpunt

We werden wakker in onze ger met koude voeten bij een smeulende kachel in een witte wereld en het bleef buiten wit tot we Ulaanbaator bereikten. We beleefden nog wel een geweldig bonusdiermoment: langs de hoofdweg zagen we hier en daar een havik of een paar kraanvogelpaartjes maar opeens was daar een weiland met zeker 100 kraanvogels. Ook Munkh had dit nog nooit meegemaakt. Het was prachtig.

Nu hadden we veel dieren gezien en gegeten, maar we moesten ze natuurlijk ook passen. Dus Munkh nam ons mee naar een kasjmieroutlet. Echt goedkoop was het niet, maar toen de verkoopster mij in een zachte, rode omslagdoek wikkelde was ik om. Voor Willem (en Joke) nog een mooie sjaal en iedereen was gelukkig. Ach, die tugruks moeten toch op.

 Als verrassing nam Munkh ons voor onze laatste gezamenlijke maaltijd mee naar 'Modern nomads'; in dit restaurant serveren ze nomadeklassiekers op moderne wijze. Een heerlijke salade, een hartige noedelsoep, kamelenmelkthee (met demonstratie) en de topper: lamsvlees dat van binnenuit gekookt is door hete stenen in des beests buik te doen (na zijn dood). De echte nomade doet dit met marmot, maar dat is verboden. Heerlijk zacht gegaard vlees was het resultaat.  Het was een passend besluit van een mooie week die ook Munkh - die al 15 jaar gidst (hij is 29) - nieuwe dingen had gebracht: hij bedankte ons voor de berggeiten en het kraanvogelveld, haha.

Na de lunch ging Munkh nog even mee met ons boodschappenrondje voor treinproviand (noedels, wodka), en toen leverde hij ons af bij hotel New Dream. Dit hotel is weliswaar beter dan de hotels in de gobidorpen, maar voor een grotestadshotel is het er wel een uit het onderste segment. De kachel kan niet zachter (nou ja, dat kon in de ger ook niet), slechts vier van de 50 tv-zenders geven behoorlijk beeld, het enige shampooflesje was al half leeg en een van de handdoeken was nog nat van de vorige gast.

Na een paar uurtjes wifi (dat deugt dan weer wel) gingen we wat rondsjouwen in de wonderlijke hoofdstad van Mongolië.  Langs sovjetoptimisme, boeddhistische bouwvallen, wonderlijke tentmarkten (sokken, ondergoed, fruitbomen...) kwamen we uiteindelijk op het grote plein waar fotosessies in volle gang waren van jongelui die net hun bul hadden gehaald. Vooral de dames hadden goed uitgepakt qua outfit. Zulke hoge hakken zie je anders alleen bij de Russische toeristes in Turkije.

We aten onze laatste vleesrijke en groentearme Mongoolse maaltijd bij een restaurant om de hoek van ons hotel, terwijl om ons heen de viprooms volstroomden voor een gezellige karaokeavond.