de keizersmantel

De vlinders kregen een herkansing, want we liepen vanochtend het zgn. educatieve pad. Dat is een wandeling van een kleine 5km waarin via informatieborden alle aspecten van Park Risnjak aan bod komen, ook in het Engels. Het woord ‘educatieve’ doet vermoeden dat er sprake kan zijn van onderwijs, en inderdaad: wij deelden het pad met 100 tieners. Zij marcheerden in vier strakgeleide groepen (niet bepaald geluidloos) door bos en veld; door onze pauzes handig te kiezen viel er voor ons gelukkig genoeg te genieten, in betrekkelijke rust.

Al na tien minuten had Willem namelijk de eerste bijzondere vlinder te pakken, de glasvleugelpijlstaart. Daarna we zagen een paar drietenige spechten (picoides tridactylus) en verderop rijtjes bosorchissen. Kortom, er was een hoop moois te zien met als klap op de vuurpijl de keizersmantel.

Na onze picknicklunch - we zijn wel even klaar met alle goulash - reden we naar Villa Stefanija, onze laatste pleisterplaats in Kroatië. Hemelsbreed is dat 65km, maar door bergen en rivieren wordt dat het dubbele, waar je dan ook nog tweeënhalf uur over doet; oké, dat komt mede door onze weg-van-de-snelwegaanpak. Die aanpak leidde ons o.a. langs de oostelijke kustweg van Istrië. Daar staan de schitterendste huizen, aan het begin van de vorige eeuw ontworpen door de Weense architect Carl Seidl en inmiddels bijna allemaal omgekat tot hotel.

We werden hartelijk verwelkomd in Villa Stefanija, zelfs de WiFi kende ons nog. Dit is immers de plaats waar ik vorig jaar binnen een uur na het inchecken mijn been brak. Tot nu toe is alles nog heel, het zwembad bewaar ik voor morgen.