de wegedoornpage

Nietsdoen is het leukst als er om je heen gewerkt wordt, zeker bij 31 graden (ja, hier nu ook). Ik genoot dan ook met volle teugen toen twee heren van de firma Aquatech (voor al uw bazeni en fontane) het zwembad kwamen reinigen. Ze hadden een mooie taakverdeling: de grote dikke meneer hield een soort thermometertje in het water en ging daarna aan een terrastafeltje zitten roken; de jonge atleet ging met een stofzuigerachtig iets in de weer. Dat was nog best lastig, want hij moest een bepaalde routine uitvoeren vanaf alle randen, en dit is een zgn. infinitypool dus de vierde rand is rond. “Twenty minutes”, dan mocht ik het water weer in. Maar we kennen die mediterrane tijdrekening nu wel en toen kwam ook nog de koffie.

Na een uurtje had de jonge man dan toch alle werkjes af; ten slotte strooide hij vijf zakken zout(?) in het bad, waarschijnlijk tegen de tijgers. De chef kon iets op een clipboard aftekenen en ik mocht, voor de tweede keer en weer met waterschoentjes aan, het pechbad van vorig jaar betreden. De ban lijkt nu gebroken, en dat is beter dan een been; flauw, maar ik kon deze niet laten liggen.

We delen het zwembad met een jong Duits stel dat alsmaar baantjes trekt, twee Nederlandse dames, een Engels koppel en een Duits echtpaar op leeftijd; iedereen hier is trouwens op leeftijd, behalve die zwemkampioenen. De stemming is gemoedelijk, het eten uitstekend, het uitzicht prachtig. Morgen weer actie, want park 8 wacht op ons.