Stad van verhalen

De Romeinse keizer Diocletianus liet in het jaar 300 het kasteel bouwen dat het begin werd van Split. Deze keizer was een fanatieke christenvervolger; zo liet hij in 304 de versbekeerde artsentweeling Cosmas en Damianus onthoofden. De kerken in Abcoude zijn opgedragen aan deze Syrische broers, des te aardiger dat we vandaag hier een vinger van een van de twee als relikwie konden bewonderen. Want het mausoleum van de ouwe Dio is sinds de 12e eeuw de kathedraal van Domnius, de beschermheilige van Split die in diezelfde onthoofdingspartij naast voornoemde broers het loodje legde. 

Er was een hoop Romeinse en vroeg-christelijke meuk te bewonderen en we waren beslist de enigen niet. Dachten wij dat het in Plitvice al druk was, hier waren vanochtend twee cruiseschepen leeggelopen. De heren-toeristen herken je aan hun camera; de dames onderscheiden zich van de Splitses door hun schoenen en kleding. Laat ik het zo zeggen: de lokale meisjes schuwen de hoogte niet, en hun kleding houdt het midden tussen gewaagd en ordinair. We verveelden ons geen moment op de diverse terrasjes. De thermometer tikte de 36 aan vandaag, dus we moesten veel drinken.

En Split kent meerdere verhalen: in het oude centrum zijn, net als bij kasteel Klis, meerdere scènes voor Game of Thrones opgenomen. Er is zelfs een museumpje aan gewijd, met een verticaal uitgedaagde meneer voor de deur waarmee je tegen betaling op de foto kon. En de toegang was, vergeleken met de andere musea, toch ook al best pittig. Maar ik heb genoten van de diverse kostuums en mocht met het zwaard van Jon Snow op de foto.