de boomkikker

Sissi is nooit ver weg in het gebied van de Donau. Onze wandeling van vandaag liep langs de grens tussen het Habsburgse (= Sissi, voor de leken) en het ottomaanse rijk. Er stonden zo rond 1850 houten wachttorens, de zgn. chardaks. Die torens staan er nu weer, maar dit keer om vogels te kunnen bekijken. Er zit hier nl. een lepelaarkolonie, maar we spotten ook diverse reigers (de koereiger!), aalscholvers, een kwak, en zelfs twee zwarte ibissen.

Het was een heerlijk vlakke wandeling langs boerenland met diverse vlinders en torren (de pyjamaschildwants!) maar een beestje van nog geen 3cm stal de show: de boomkikker. Het is een schattig glanzend groen beestje dat aan de rand van akkers in de struiken woont (inderdaad, waarom geen struikkikker?) Als hij stilzit - en dat kan hij goed - lijkt hij wel een edelsteen, zeker in de zon. We hadden het er maar druk mee.

De wandeling zou eindigen bij/met een bootje maar vanwege de hoge waterstand kon het bootje niet aanleggen. Er zijn hier vaak overstromingen, daar zijn de huizen op gebouwd: op de begane grond is de badkamer en de keuken (met de apparatuur op hoogte), de slaapkamer is boven en de trap is buiten! Ons huisje is in die zin luxe dat er boven een extra wc is, en een lekkere zithoek met allerlei apparatuur dat niet van water houdt.