een dagje naar zee

We hadden zoveel enthousiaste verhalen gehoord over 'whalewatching', dat we dat ook wel wilden doen. Onze gastvrouw regelde voor ons de laatste twee plekjes in de ploeg van hedenochtend 11:00 uur.

Met tien andere Nederlanders (geen osm, meer Amsterdam-noord van de 'effe wachte... pizza!'-humor) werden we in een busje naar (en later van) Richards Bay gereden, een uurtje zuidelijk. Daar gingen we aan boord van een katamarannetje en de heren stuurlui zetten er flink de sokken in. Ik dank de Holland-Amerika Lijn voor de ter beschikking gestelde tabletjes...

Na een klein half uurtje kwamen we in de buurt van de walvissenroute, maar die hadden er niet veel zin in vandaag: ze bleven op afstand. Dat vonden we wel jammer. Want hoewel we er misschien wel twintig hebben gezien, bleef het magische staartmoment uit.

Toch zijn we niet ontevreden, want we zagen ook een mooie dolfijn en taraaa: een vliegende vis, heel bijzonder. En een wonderlijke reuzemeeuw die volgens aanwezige kenners een albatros moest zijn.

Terug in Saint Lucia reden we door naar het strand. Het was te koud voor een zeebad (na vieren in de winter koelt het snel af), maar we amuseerden ons met de grote golven en de kleine krabbetjes.  

Nog een laatste keer gevaarlijk wandelen naar een eetplek, zoals ze hier een restaurant noemen. Want van die hippo's dat geloven we nu wel; wij wandelen gewoon naar McKenzystreet.  Spannend!