de föhn

Waar je ook bent in Zagreb: aan de noordkant zie je de 1000 meter hoge berg Medvednica over de stad waken. Rondom de berg ligt een uitgestrekt natuurgebied met kronkelende (gemarkeerde!) bospaden, uitgestrekte valleien en grotten. Zagrebbers gaan daar graag in het weekend naartoe om aan hun stadse leven te ontsnappen, dus door de week is er alle tijd… OM AAN DE WEG TE WERKEN. We konden het park vandaag slechts een heel klein stukje in.

We besloten dan maar tot een kleine boswandeling, daar was het namelijk goed weer voor: bewolkt, graadje of 23. We namen ‘staza 19’ de berg op, een klim van zeker 250 meter. En het ging vrij letterlijk de berg op want de helling van het boomwortelrijke pad was de eerste 2km zeker 45 graden. Maar de vogeltjes floten, het beekje Bliznec kabbelde vrolijk in de diepte en het was fijn weer eens buiten te zijn.

De terugweg liepen we voor het grootste deel over een beter pad, (de Bikceviceva staza) maar toen begon het te regenen. En te onweren. En steeds harder te regenen. Het pad veranderde in een glibberige bende, dat is naar beneden best griezelig - leve de loopstokken. De traptreetjes naar het bruggetje bij het parkeerterrein vormden inmiddels een waterval die rechtstreeks onze schoenen in golfde. We hadden geen droge draad meer aan ons lijf dus de föhn van kamer Luka in hotel Puntijar draaide overuren.

Tegenover ons hotel staat een restaurant met dezelfde naam. Het bestaat al sinds 1838 en de inrichting is nog bijna hetzelfde. Vrij nieuw is de fotowand met bewijzen van hoog bezoek. Zo heeft de Poolse paus hier maar liefst drie keer gegeten! Dat halen wij niet, maar het was lekker dus we komen morgen weer.