de oranje luzernevlinder

Oostenrijk en gastvrijheid blijft een moeilijke combinatie. Was op de heenweg onze receptioniste buitengewoon onvriendelijk maar het restaurant wel oké, hier bij Gasthof Waldhof is Aleksandra best aardig maar de eet- en drinkmogelijkheden? “Nein, wir haben sonntag geschlossen.” Ja, ze zeggen hier echt ‘haben’ bij geschlossen en geöffnet. 

Gelukkig is onze kamer prima. We hebben een balkon dat uitkijkt op Burg Landskron, een kasteelruïne uit het begin van de 14e eeuw op een rotskegel van het Ossiach Tauern-gebergte, 658m boven de zeespiegel. Je kunt er ook naartoe wandelen, maar dat hoeft niet. Wij zaten ons met verrekijker en telelens (en eigen bier) heerlijk te amuseren met de paragliders en roofvogels die boven het kasteel cirkelden. Een prachtig gezicht, op enig moment zagen we zeker zes verschillende grote jongens. Wat blijkt? Ze geven roofvogelshows in des ruïnes Adlerarena… 

We aten bij Gasthof Latritsch, vijf minuten verderop, in een heuse biertuin. Dus met bier, en Wiener Schnitzel natuurlijk. Die schnitzels waren enorm, daarom zat Kaiserschmarrn als toetje er helaas niet meer in.