Suikerbrood

20 mei 2018 - Ponta do Sol, Portugal

Op de westelijke helft van Madeira ligt een moerassige, winderige hoogvlakte en daarop staat een suikerbroodvormige berg, de Bica de Cana. Op de zuidflank van die berg loopt op 1300 meter een mooie levada. Vroeger was hij mooier; de Grote Bosbrand van 2016 heeft nogal wat aangericht.

Zodra we uit de auto stapten, waaide we al uit onze schoenen. Het is duidelijk waarom hier zoveel windmolens staan! Maar eenmaal op het pad aan de lijzijde van het suikerbrood was het leed snel geleden en konden we genieten van het uitzicht op o.a. ons hotel - heel in de verte dan. De verbrande bremstruiken gaven een vreemd beeld, maar ertussenin groeide weer veel moois.

De levada zelf was de wonderlijkste die we tot nu toe gezien hebben. Grote delen stonden droog en waren een verzamelbak voor takjes en blaadjes. Andere stukken deden of ze pad waren, of een grasberm. Er waren ook kleine poeltjes in met eendenkroos en kikkervisjes. En bij de modderige gedeeltes zag je het verschil niet tussen pad en levada, dus als je niet goed uitkeek stond je tot ruim je enkels in de drab. Daar gingen mijn laatste schone sokken!

Er zat natuurlijk een waterval in, en een trap (83 treden), en het eindpunt zou de bron van de levada zijn, maar die stond ook droog. Het was nu een groene wei met grote keien waarop iedereen zijn lunchpakketje oppeuzelde.

We hadden wel wat fauna vandaag: op de terugweg waren de hagedisjes wakker, we spotten een roodpootpatrijs (Willems sneeuwhoen van gisteren), en er zweefden wat bruinvleugelige roofvogels onder ons. Toen we de kijker eindelijk te pakken hadden, waren de eh... vogels helaas gevlogen. 

Foto’s