typical British

Begeleid door Engels weer (regen, wind, 12 graden) bracht een dubbeldeksshuttle ons naar Weymouth, een volgens onze Brett prachtig victoriaans badplaatsje aan de zachte zuidkust van Dorset. 

Met wind en regen in de rug wandelden we de Esplanade af. Aan het uiteinde daarvan wachtte een (overdekte) tentoonstelling van zandsculpturen onder de titel Best of British: een stukje koningshuis, Harry, Sherlock, dr. Who, de Lewissen Hamilton en Carroll en nog zo wat Grote Britten. Toen we weer buiten kwamen, scheen de zon!

Op de terugwandeling zag het er allemaal een stuk gezelliger uit: de roze-blauwe-groene gevels, de nog ongebruikte zeehutjes, de victoriaanse bankjes-met-dakjes, het parkje, zelfs het monument met de poppykransen. We kochten nog wat nuttige zaken in o.a. Marks & Spencer en that's about it.

We waren net in onze hut toen er zich een ukeleleorkestje opstelde bij de gangway (loopplank). Het orkestje speelde Simon & Garfunkel-hits en dergelijke tot alle zes excursiebussen binnen waren. En dat duurde nog best lang.

Tegelijkertijd verzamelden zich vijf operettemilitairen rond een klein kanon. Zij oefenden het afsteken en excerceerden wat rond, onder grote hilariteit van de Prinsendammers. Het 'lowerpromenadedek' stond namelijk vol, en wij konden alles uitstekend volgen vanaf onze skybox! Toen we uitvoeren, kregen we drie echte (HARDE) saluutschoten. Rare jongens, die Britten.

Les 13: pak je oordoppen als je een kanon(netje) opgesteld ziet worden